بازیکنان آغازگر نخستین بازی رسمی باشگاه پرسپولیس (پس از پیوستن شاهینی‌ها) برابر تاج در روز ۱۶ فروردین ۱۳۴۷ در ورزشگاه امجدیه.^[۱۵] مربی پرسپولیس پرویز دهداری بود.^[۱۶]

پیوستن بازیکنان تیم فوتبال منحل شده شاهین تهران به پرسپولیس، باعث محبوبیت این تیم شد.^[۱۷]

باشگاه ورزشی پرسپولیس متعلق به «شرکت سی.آر.سی» در دی ماه سال ۱۳۴۲ به دست علی عبدُه در اوین و جاده قدیم شمیرانات بنیانگذاری شد. باشگاه اصلاً در بولینگ و چند ورزش دیگر فعال بود (بولینگ عبده) و یک تیم فوتبال در دسته دوم تهران داشت.^[۱۸]^[۱۲]^[۱۹]^[۲۰] در آن سو، و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۴۶؛ باشگاه شاهین که در دهه ۱۳۴۰ بازیکنان زیادی در تیم ملی ایران داشت و در میان مردم محبوب بود، به دستور سازمان ورزش و تفریحات ایران رسماً منحل شد.^[۲۱]^[۲۲] با رایزنی‌های عبده با پرویز دهداری (مربی شاهین) و مسعود برومند (سرپرست شاهین)، بیشتر بازیکنان باشگاه شاهین به پرسپولیس پیوستند و باعث شهرت و محبوبیت آن شدند.^[۱۲]^[۱۹]^[۲۲]^[۲۳] دهداری مربی و برومند سرپرست پرسپولیس شدند و باشگاه توانست در مسابقات رده‌بندی دسته‌های کشور در گروه خود اول شود و به بالاترین دسته لیگ فوتبال ایران راه یابد.^[۱۲] آن‌ها در مسابقات قهرمانی آسیا (مسابقاتی که میان تیم‌های ایرانی برای شرکت در جام باشگاه‌های آسیا برگزار شد) نیز قهرمان شدند و به عنوان نخستین نماینده ایران به جام باشگاه‌های آسیا رفتند.^[۱۲]^[۲۴]^[۲۵]

در سال ۱۳۴۸، محمود خیامی، مدیر کارخانه ایران ناسیونال که از هواداران شاهین بود تصمیم گرفت برای تبلیغ خودروی تازه‌تولید پیکان از بازیکنان پرسپولیس استفاده کند^[۱۲] و پس از امضای پروتکل همکاری با عبده^[۲۳] بازیکنان پرسپولیس به شکل دسته‌جمعی به باشگاه پیکان کوچیدند^[۱۹] و با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام شدند، در حالی که پرسپولیس در جایگاه یازدهم قرار گرفت.[۲۶] یک سال بعد بازیکنان به پرسپولیس بازگشتند و تحت رهبری حسین فکری،^[۲۳] پس از تاج در جای دوم قرار گرفتند.[۲۷] در همین سال دست پرسپولیس از جام منطقه‌ای هم کوتاه ماند.^[۲۸]

دهه ۱۳۵۰ تا انقلاب [ویرایش]

بازیکنان پرسپولیس در سال ۱۳۵۰. پرسپولیس در این سال با ۱۳ پیروزی و ۱ شکست از ۱۴ بازی جام منطقه‌ای ایران ۱۳۵۰ به نخستین قهرمانی تاریخ خود رسید.^[۲۹]

در سال ۱۳۵۰، پرسپولیس تحت مربیگری آلن راجرز^[۲۳] در دومین دوره جام منطقه‌ای به قهرمانی رسید.^[۲۹] یک سال بعد، عبده اعلام کرد باشگاه پرسپولیس حرفه‎ای است^[۲۳]^[۱۹] و بازیکنانش فقط در بازی‎های حرفه‌ای شرکت خواهند کرد. بنابراین بازیکنان به دو دسته تقسیم شدند و عده‎ای در تیم حرفه‎ای و عده‌ای در تیم آماتور عضویت یافتند.^[۳۰] در آن سال مسابقات فوتبال کشوری در ایران برگزار نگردید، و پرسپولیس که در با تیم آماتورهایش شرکت کرده‌بود، در میان ۱۶ تیم در جای یازدهم قرار گرفت.[۳۱] در آن دوره پرسپولیس در ورزشگاه اختصاصی خود موسوم به ورزشگاه آپادانا^[۳۲] تمرین می‎کرد و عبده برای فعال نگه‎داشتن تیم اصلی، باشگاه‎های صاحب‌نامی همچون سائوپائولو و چلسی را برای بازی دوستانه به تهران آورد.^[۳۰] اما در سال ۱۳۵۲ به دلیل عدم وجود زیرساخت‎های فوتبال حرفه‎ای در ایران^[۱۲] و اعتراض خسروانی به آتابای، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران^[۳۰] عبده پس از فروش ورزشگاه باشگاه فعالیت حرفه‎ای پرسپولیس را منحل کرد.^[۲۳]^[۱۹]^[۳۲]

پرسپولیس در این سال‎ها، کم‎کم از مکتب شاهین فاصله گرفت.^[۱۲]

جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۲ بازگشایی شد. در ۵ دوره‌ای که از این جام برگزار شد، پرسپولیس همواره از بهترین تیم‌ها بود و به ۲ قهرمانی (۱۳۵۲ و ۱۳۵۴) و ۳ نایب‌قهرمانی (۱۳۵۳، ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶) رسید.^[۱۲]^[۳۳]^[۲۳] جام تخت جمشید ۱۳۵۷ نیز در حال انجام بود که با روی‌دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند. پرسپولیس در این جام با یک امتیاز کمتر از شهباز دوم بود.^[۳۴]

پرسپولیس تا پایان جام تخت جمشید پرافتخارترین باشگاه فوتبال ایران بود.^[۱۲]

پس از انقلاب [ویرایش]

انقلاب و دهه ۱۳۶۰ [ویرایش]

علی پروین ملقب به «سلطان» که از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است، در دهه ۶۰ مربی–بازیکن پرسپولیس بود.^[۷]

پس از انقلاب، باشگاه تحت تاثیر آن قرار گرفت و لیگ کشوری فوتبال ایران منحل شد.^[۱۷] بسیاری از بازیکنان تیم عوض شدند،^[۱۲]^[۳۵] اما توانستند در جام شهید اسپندی (۱۳۵۸) قهرمان شوند.^[۲۳] با آغاز جنگ ایران و عراق و دهه ۱۳۶۰، لیگ فوتبال سراسری ایران همچنان تعطیل بود (تا سال ۱۳۶۸ که جام قدس برگزار گردید) و پرسپولیس تنها در شرکت می‌کرد.[۱۹] این باشگاه در ۱۰ دوره برگزاری این جام در دهه ۶۰، به ۷ قهرمانی و ۲ نایب‌قهرمانی دست یافت.^[۲۳]^[۳۶] در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس در کنار قهرمانی در جام حذفی تهران و جام باشگاه‌های تهران، موفق به کسب اولین قهرمانی خود در جام حذفی ایران هم شد تا در یک سال ۳ جام بگیرد.^[۲۳]

دهه ۱۳۷۰ [ویرایش]

دهه ۱۳۷۰، برای باشگاه موفقیت‌آمیز بود و با یک قهرمانی در جام برندگان جام آسیا^[۳۷] آغاز شد. پرسپولیس در ۱۰ دوره جام آزادگان شرکت کرد و به ۴ قهرمانی و ۳ نایب‌قهرمانی دست‌یافت.^[۲۳]^[۳۸] این باشگاه در این سال‌ها از پایه‌های اصلی تیم ملی فوتبال ایران بود،^[۳۹] تا جایی که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه ۹ نفر از ۲۲ بازیکن ایران در آن زمان عضو این تیم بودند.

نظرات شما عزیزان: